NO behandelt de opmerkelijke publiciteitscampagne uit 1988 die het militaire regime
in Chili ten val zou brengen. De film is het slotdeel van een drieluik over de opkomst
en ondergang van de dictatuur. NO werd genomineerd voor de Oscar als beste
buitenlandse film, maar verslagen door Amour.

In 1988 werd generaal Pinochet door zijn eigen grondwet verplicht een referendum
te houden over de voortzetting van de dictatuur. De Chileense oppositie kreeg
dagelijks slechts 15 minuten zendtijd op radio en TV, terwijl het regime de kans
kreeg om urenlang propaganda over het volk uit te storten. Een jonge reclamefilmer
slaagde er toch in om, via een op Amerikaanse leest gestoelde reclame campagne,
het volk enthousiast te krijgen en NO te stemmen. Dat terwijl zijn baas bij het
reclamebureau tegelijkertijd de campagne pro Pinochet voerde, wat uiteraard zorgt
voor conflicten.

NO is een vlotte en kleurrijke film, vol hoop en humor. Om zo authentiek mogelijk
over de komen zijn de opnames gemaakt met hetzelfde videomateriaal als waarmee
de originele opnames in 1988 zijn gemaakt.