Mike Leigh de gelauwerde Britse regisseur met sociale drama’s als Secrets & lies,
Vera Drake, maar ook het luchtige Happy-Go-Lucky, heeft nu de grootste Engelse
schilder, Turner, geportretteerd.
We maken kennis met Turner als hij al zeer beroemd is. Een eigenzinnige knorrige
man, die wordt geassisteerd door zijn vader bij het maken van verf. Hij behandelt
zijn huishoudster als oud vuil, maar komt bij haar wel aan zijn gerief. Ook negeert hij
de vrouw bij wie hij twee dochters heeft verwekt. Dat hij ook een zachte kant heeft
blijkt later als hij verliefd wordt op de pensionhoudster in zijn verblijf aan zee.
Daar zien we hoe Turner werkt aan zijn beroemde zee- en scheepgezichten.
Zijn eigenzinnigheid brengt hem ook met regelmaat in conflict met medekunstenaars
waarvoor hij één keer per jaar een tentoonstelling voor The Royal Academy
organiseert. Hij weigert zijn verzameling te verkopen een rijke verzamelaar, omdat
hij vindt dat iedereen zijn schilderijen moet kunnen zien.
Visueel gezien is Mr. Turner Leighs mooist geschoten film, alsof je de verhalen van
Dickens binnenstapt. In een film over een estheticus die zijn inspiratie uit verre
oorden haalt, komt vanzelfsprekend veel wolkenpracht voor en de filmmaker laat
zijn personages ronddwalen tussen spiegels en stoffige bundels van licht. Deze
kunstenaarsbiografie is mooi, visueel tot in de puntjes in orde, geestig, maar soms
ook grimmig en met onbestemd verdriet.
de 115 bezoekers aam Mr Turner gaven de film gemiddeld 3.73.
3
