Met A Street Cat Named Bob maakt Roger Spottiswoode een feel-goodfilm over het
zwerversleven. Hoe onwaarschijnlijk de vriendschap tussen James Bowen en
straatkat Bob ook mag zijn, het is wel degelijk een waar gebeurd verhaal.
Pijnlijk, die openingsbeelden van A Street Cat Named Bob. Alle voorbijgangers lopen
met een grote boog om straatmuzikant James Bowen heen. Met zijn smoezelige
kleding, lange haar en onverzorgde baardje ziet hij er dan ook wat afgeleefd en
onbetrouwbaar uit. Toch kan hij een aardig potje zingen, waarbij hij zichzelf
begeleidt op een gitaar die zowat van ellende uit elkaar valt. Het kleine beetje geld
dat hij bij elkaar weet te sprokkelen, besteedt hij niet aan voedsel, maar gaat op aan
zijn heroïneverslaving.
Als dakloze junkie zwerft James Bowen s'avonds maar wat rond door de donkere
steegjes van Londen, op zoek naar een plek om te slapen. Hoewel hij meerdere
afkickpogingen heeft gedaan, wil het hem maar niet lukken om uit de buurt van zijn
verslaafde vriendjes te blijven. Zijn maatschappelijk werkster biedt hem een woning
aan, onder de strikte voorwaarde dat hij een afkickprogramma gaat volgen. Maar als
je niemand hebt om dat voor te doen, waarom zou je dan? Dan ontmoet James de
straatkat Bob. Een huisdier maakt het leven weer de moeite waard.
A Street Cat Named Bob is een lichte warme film over een loodzwaar onderwerp. De
kat Bob speelt een ontwapenende rol.
De film "A Street cat named Bob" werd door 155 bezoekers gewaardeerd met een 4,12
3
Ofschoon Dalva twaalf is, kleedt ze zich, draagt ze make-up en leidt ze haar leven alsof ze een volwassen vrouw is. Op een zekere avond wordt ze meegenomen uit haar vaders huis. Aanvankelijk is ze met stomheid geslagen en woedend om de situatie. Later maakt ze kennis met een sociaal werker, en een tiener die kampt met woedeaanvallen. Een nieuw leven lijkt aan te vangen voor Dalva: een leven passend bij haar leeftijd.
