Boris en Zhenya liggen in een scheiding. Over het hoofd van hun enige, 12-jarige zoon
Alyosha maken ze aan één stuk door ruzie. Ze proberen zo snel mogelijk van elkaar en hun
appartement af te komen en treffen beiden voorbereidingen voor hun respectievelijke
toekomst. Boris heeft een relatie met een jonge vrouw, die inmiddels zwanger van hem is
en Zhenya heeft een relatie met een rijke man. Ze worden volledig opgeslokt door hun
eigen bestaan en geen van beiden lijkt nog oog te hebben voor hun zoon Alyosha. Totdat hij
verdwijnt.

In het begin bestudeert ‘Loveless’ op prachtig gefilmde wijze een huwelijkscrisis. Het is
duidelijk; dit is geen film over verzoening. Zhenya en Boris haten elkaar intens. Als ze ook
maar even samen zijn, vechten ze genadeloos en venijnig. Op een ochtend wordt Zhenya
gebeld: hun zoon Alyosha is niet opkomen dagen op school en waarschijnlijk was hij de
avond daarvoor ook niet thuis. Vanaf dat moment wordt ‘Loveless’ een procedure film over
hoe de Russische autoriteiten omgaan met vermiste kinderen en over hoe Boris en Zhenya
vanbinnen verscheurt raken, alsook een commentaar op hoe sterk de mensen zich van
elkaar vervreemden in een wereld waarin internet de voorkeur krijgt boven intermenselijk
contact.

Regisseur Andrey Zvyagintsev (Leviathan, The Return) werd voor de film in Cannes
genomineerd voor een Gouden Palm en won er de Juryprijs. Hij maakte met ‘Loveless’ een
hartverscheurend verhaal over een jong leven dat letterlijk verloren raakt in een liefdeloze
wereld. ‘Loveless’ is een aangrijpend familiedrama dat ontaard in een thriller en dankzij
Zvyagintsev’s zorgvuldige oog voor detail en compositie is de film ook visueel bijzonder
fascinerend.