Mourad is een projectontwikkelaar met een futloze zoon, een veeleisende ex-vrouw en een
ontevreden tweede vrouw, die getuige is van een wrede afranseling. Djalil is een chauffeur
die een jonge vrouw en haar familie haar huwelijk met een oudere man moet rijden. Tijdens
deze rit blijkt dat de bruid in spe en Djalil geen vreemden van elkaar zijn. De neuroloog
Dahman, tenslotte, is verbaasd te horen dat hij het onderwerp is van een roddel over een
groepsverkrachting die is gepleegd tijdens de Algerijnse burgeroorlog in de jaren ’90.

‘Until The Birds Return’ voert in drie verhalen verschillende personages met elk hun een
eigen achtergrond ten tonele. Allen worden gedwongen om een keuze te maken, of worden
beheerst door een keuze die ze in het verleden hebben gemaakt. Zo suggereert de film dat
het lot en morele teneur van een land rust in dergelijke kleine, persoonlijke keuzes, en dat
deze keuzes niet altijd bewust of met het hart worden gemaakt.

Zonder melodramatisch te worden schildert regisseur Karim Moussaoui een prachtig en
teder portret van het hedendaagse Algerije, zijn vaderland dat is versplinterd door
koloniaal- en religieus tumult en dat nu stil lijkt te staan, worstelend tussen conservatisme
en vernieuwingsdrang. Door te springen van het ene verhaal naar het andere, benadrukt
‘Until the Birds Return’ hoeveel meer onvoltooide verhalen Algerije nog te vertellen heeft,
en dat het einde van al die verhalen afhangt van de keuzes die men maakt.