Nadat de verlegen en teruggetrokken Christan zijn baan verliest, vind hij werk bij een
groothandel. Hij raakt daar bevriend met de oudere Bruno, van de afdeling Dranken, die
hem vaderlijk onder zijn hoede neemt en hem inwerkt op de vorkheftruk. Tussen de
schappen ontmoet hij Marion, van de Zoetwaren afdeling. Hij voelt zich meteen
aangetrokken tot haar extraverte persoonlijkheid en mysterieuze charme. Ze leren elkaar al
babbelend bij de koffieautomaat steeds beter kennen, maar Marion is getrouwd en Christan
lijkt weinig kans bij haar te maken. Zeker als ze op een dag niet meer op het werk verschijnt.

‘Liebe in den Gängen’ laat een licht schijnen op de bescheiden genoegens die zelfs in de
meest alledaagse omstandigheden kunnen voorkomen. De sfeer van deze ‘arbeidersidylle’
doet af en toe denken aan het minimalistische realisme van Raymond Carver verhalen, of de
ingetogen poëzie van Aki Kaurismaki films. Een sympathiek, bitterzoet, tragisch en komisch
portret over beschadigde buitenbeentjes die werken in een zielloze omgeving.