De Vlaamse roadmovie Hasta la Vista! zou een simpele klucht zijn geweest als onder
de humor de tragiek van gehandicapten niet voelbaar zou zijn. Zonder er de nadruk
op te leggen, laat de film de kijker voelen hoe het is om volledig afhankelijk van
anderen te zijn.
Drie gehandicapte vrienden willen maar één ding: seks. Op naar een bordeel in
Spanje! De vriendinloze jongens hun maagdenleven zat. De twintigers, van wie er
twee in een rolstoel zitten en de derde bijna volledig blind is, krijgen schoorvoetend
toestemming van hun ouders om (begeleid) op vakantie te gaan. Hun werkelijke doel
houden ze echter geheim. Haast is geboden, want één van de drie is een terminale
kankerpatiënt, die voor hij sterft ontmaagd wil worden.
Hasta la Vista werd een daverend publieksucces, zo gaven de bezoekers van het
Noordelijk Film festival een 10-. Philip (Robrecht Vanden Thoren) steelt de show.
Hij kan niets bewegen, behalve zijn mond, maar die staat dan ook nooit stil. Hij is
tactloos, egoïstisch en verbaal bijzonder agressief. Maar ook scherp, ondernemend
en ondanks zijn beperkingen opvallend levenslustig.
